Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣

First topic message reminder :

Nadam se da će moje forumsko bivstvovanje potrajati,jer priču o mom gradu nije lako ispričati :).
Potrebno je i vreme i strpljenje da bi se složio mozaik koji bi bar malo mogao dočarati lepotu i bogatstvo Grada - slobodara,trubadura,pomoraca i gospara.Neka nam je sretan put - i meni i vama koji navratite da se podsetite ili pročitate nešto novo,nešto od onog što se ne nadje u knjižicama sa mapom grada ili turističkim vodičima,u kojima je svaka informacija svedena na šturi opis prepoznavanja.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Apartments-dubrovnik

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Apartments-dubrovnik

Čuvar Vatre Datum upisa : 19.01.2008

REVELIN ::: [color=indigo]Moj grad je danas bio pod vodom,takvom,kakvu ne pamte ni najstariji gospari,a ni dubrovački arhiv nema dokumente koji svedoče o takvoj poplavi koju je napravio jedan pljusak.

Ma gledaj na to ovako -neće Dubrovnik da bude gori od onih Mlečića .Možeš misliti -imaju Veneciju ...ma Dubrovnik može da bude Venecija kad hoće , eto videlo se danas ....ali neće .
A bar će sada malo da očiste i šahtove , pregledaju kanalizaciju ...Gadno je izgledalo , ali nije cunami -ce sara , sara , as ti gospe ,preživeo Dubrovnik i gore stvari.

lol!

Datum upisa : 27.08.2010

Sve je to u redu,ma deboto,nije moralo bit',jerbo Grad svake godine ,baš kao i Venecija,po malo tone,i ova poplava mu nikakova dobra nije mogla donijet'.Znam ja da će sve bit' kako bude,ali ne mogu ostat hladna ,a da je izdura i veće nevolje,izdura je :)

Datum upisa : 27.08.2010

Nego da se vratimo lepšim temama od ove jučašnje,da nastavimo gde smo stali.
Krajem 16. veka,oslabljeno osmanlijsko carstvo,nakon poraza u Poljskoj,dalo je naslutiti mogućnost oslobadjanja poraženih delova Evrope od turske dominacije,a time bi se postigla višestruka korist: na prvom mestu,povratak katoličanstvu svih zemalja pod turskom okupacijom,oslobadjanje od turske okupacije i teritorijalna korist za nove zapadne osvajače.U svemu tome,jedan mali podatak može da ilustruje odnos Dubrovnika prema Porti,i obrnuto: turski harač ili danak ili cena slobode koju je Dubrovnik plaćao,izlazio je iz grada uz veliku pompu,kao da je crkvena svetkovina,kao kakav ritual ili ceremonija.Nosila su ga dvojica pripadnika vlastele,a ono što se teško može naći negde zabeleženo je jedan od razloga zbog čega su bili svečano ispraćeni tim povodom napuštanja sigurnosti republike,a taj razlog je bila svest kako njih samih tako i gradske vlade,da se mogu vratiti u najboljem slučaju,najranije za godinu dana.To je bilo optimističko verovanje,a znalo je se dogoditi i gore - da se ne vrate uopšte.
Zašto ?Porta je zadržavala u tamnici zatvorene poklisare,kao garant do sledeće isporuke,kada su ih zamenjivali novopridošli donosioci zlata.
Oni koji su bili glasni zagovornici borbe protiv osmanlija,ali nisu bili dobro organizovani,su bili Habzburgovci na španskom i austrijskom dvoru,namesnici španskog kralja u Napulju i drugi od njih zavisni vladari malih italijanskih državica i papa.
Razmišljanja su išla u pravcu nekog novog krstaškog rata sa idejom sveopšte obnove katoličanstva.Sve ovo se dešavalo u vreme nakon završetka dugog rata izmedju turaka i Hbzburgovaca,u kojem je Dubrovnik zadržao neutralnost iz navedenih razloga,plaćanja slobode.Pauzu u ratnim pohodima je verovatno izazvala neaktivnost pape Pavla V koji je bio žestok protivnik takvog oblika medjudržavnih sukoba.
Glavni vodja te akcije je početkom 17. veka bio vojvoda savojski Emanuel I,koji je imao nameru da postane kraljem Rumelije,nekog novog carstva koje bi nastalo uništenjem Turaka - jasna računica vojvodina je bila ,tursku tiraniju zameniti španskom,i u toj nameri je imao istomišljenike.Odmah na početku je organizovao špijunsku mrežu,koja je imala zadatak da istraži i proceni mogućnost invazije preko istočne obale Jadrana.U svemu tome se kalkulisalo sa Dubrovnikom i njegovim lukama kao glavnim strateškim položajem za logistiku.
Sama pomisao da bi Dubrovnik mogao biti uključen u sukob sa osmanlijama,a posebno činjenica da se vojvoda savojski interesuje za grad kao logistički centar u toj nameri počinjanja sukoba sa turcima,uznemirila je ne samo vlastelu nego i pripadnike bogatijeg sloja puka koji su u tome videli opasnost i uzrok kraju trgovine,blagostanja,pa i same države.
Na nivou vladajuće klase,vlastelina,to je dovelo do polarizacije na one koji su bili za saradnju u akcijama zapada i one koji su bili za status quo,odnosno za nastavak pragmatičnog odnosa s Portom - polarizacija na liberale i konzervativce.

Datum upisa : 27.08.2010

Ne treba dublje ulaziti u opis stanja i političke situacije u zapadnoj Evropi,špijunskim aktivnostima,angažmanom i kontaktima sa crnogorskim,albanskim i hercegovačkim poglavarima,dovoljno je samo reći da se sve to odvijalo preko dubrovačke teritorije,i da se deo dubrovačkog plemstva dobrovoljno priključio inicijatorima zavere,na čelu sa Marinom Rastićem,inače od ranije poznatim kao poverljivim čovekom Karla Emanuela savojskog.Uz Marina su pristali povezani rodovi :klanu Restića su se pridružili Djurdjevići,a naknadno i rodjaci iz rodova Mančetić, Crijević,Lukarević i nekoliko bogatijih gradjanskih porodica,pripadnika klera,sa naglaskom na pripadnike isusovačkog reda - Jezuite.Velika nepoznanica u smislu pravog razloga zašto se priključio zaverenicima je benediktinac Marvo Orbini,koji se smatrao zagovornikom sveslavenstva,pa su neki smatrali da je iz religijskih pobuda u samom začetku zavere podržao Bobaljevića,da bi kasnije odigrao važnu ulogu u špijunskoj zaveri u dubrovačkom Senatu.Kako je službu obavljao u Stonu,pod ingerencijom stonskog biskupa,koji je jedan od pomenute braće Restić,to se njegova smrt 1610. godine u kontekstu svih dešavanja može posmatrati i iz drugog ugla.
Inače,Marvo Orbini je autor dela "Kraljevstvo slavena",štampanog u Pesaru,koje je Vatikan stavio na listu librorum prohibitorum - zabranjenih knjiga,i to zbog imena "opasnih heretika navedenih na više mesta" u knjizi,kako su napisali cenzori.
Jedna druga banalnost,a ne politička okolnost, je pojačala s jedne strane raskol u rodovskim klanovima,a s druge strane dala podršku Karlu Emanuelu u zavereničkim planovima.
Dva Jakova, Djurdjević i Restić su dobili progon iz republike,a razlog je bila ljubavna igra sa ženom Dinka Fečende,bogatog i uvaženog gradjanina republike.Fečenda ih je tužio Senatu,a oni su ga zbog toga pretukli.Iako u nalazima stoji "prebijen na smrt",smrt se dalje ne spominje,ali u odnosu na težinu kazne vlastelinima,može se zaključiti da je Fečenda umro od posledica prebijanja.
Prognanici su se ,medjutim brzo uklopili u planove vojvode savojskog čije su gostoprimstvo uz dobru platu uživali.Kasnije im se pridružio i drugi brat Restić,zbog očigledno neskrivenog *očijukanja* sa špancima.Tako je ova trojka bila dobrodošla kao pouzdan partner za planove invazije na području juga balkanskog poluostrva.
Medjutim,čitava ta akcija je išla kilavo i nepripremljeno,pa je na kraju Karlo od nje i odustao,ali ne i ostatak združenih strana na čije se čelo stavio Vincenco I Gonzaga iz Mantove.Njemu su se pridružili i prognani dubrovčani.
Senat je bio dobro informisan o svemu što je bilo vezano za pripreme za invaziju i pripremio je uz sve mere opreza,u koju je spadalo i ojačavanje gradskih i stonskih zidina,klopku zaverenicima.Kada je brod prepun oružja krenuo iz Mantove,sa namerom da oružje preko Stona i Molunta dostavi zaverenicima u zaledju,ušao u dubrovački akvatorij,bio je napadnut od strane mlečana ,(kojima su se dubrovčani obratili za pomoć,znajući da su zbog zaštite sopstvenih interesa i sami protivnici zavere), primoran na povlačenje iz teritorijalnih voda.Brod se morao vratiti natrag,ali bez zaverenika ,braće Rastić,koji su se uspeli iskrcati i dokopati kopna.Medjutim,nije im se posrećilo,uhvaćeni su i strpani u dubrovačke tamnice.

Datum upisa : 27.08.2010

Izdaja države je bila najveći zločin,koji se u prošlosti kažnjavao smrću odlukom Veliko vijeća koja se morala doneti konsenzusom,ali u slučaju dva Jakova,upravo zbog raskola,nije se mogla postići ni natpolovična većina.Doduše,Senat je ossudio taj čin nategnutom većinom glasova vlastele,ali smrtnu kaznu nije mogao doneti zbog izjednačenog broja glasova medju vlastelinima koji su bili i za i protiv.Jedni za osudu čina i smrtnu kaznu,a drugi za osudu čina,ali i protiv smrtne kazne.Agonija u kojoj se našao Senat zbog raskola je vidljiva i u odlaganju saslušanja,nemogućnosti da se usaglasi oko vrste kazne,a posebno nakon fizičke torture kojoj su bili izloženi protagonisti zavere.Njihova izdržljivost u toku mučenja i neodustajanje od tvrdnje da je sve to bilo samo u korist države i mogućeg teritorijalnog proširenja,pokolebala je mnoge koji su u početku bili za njihovo kažnjavanje najtežom kaznom.Opasnost pri tom još nije bila do kraja uklonjena,jer je kolovodja Marin Restić još uvek bio slobodan,van teritorije republike,tako da strah od invazije nijebio uklonjen i pored hvatanja,zatvaranja i mučenja pomenute dvojice zaverenika.Da bi se stvari dodatno zakomplikovale,potpomogao je i dubrovački zakon koji dubrovačkom knezu daje mandat od mesec dana,nakon isteka kojeg se knez menja.Smenom kneza,na dužnost dolazi Vladislav Mančetić koji je bio iz grupe branilaca optuženih i oni za njegovog mandata volšebno uspeju da pobegnu iz tamnice i preko Korčule i Hvara otplove za Italiju.Navodno su probili vrh tamnice koja se nalazila u Kneževom dvoru,i preko kneževih odaja pobegli,a Mančetić se za to vreme nalazio na nekoj pokladnoj svečanosti van dvora.Nakon toga su kružile priče u umešanosti kneza lično u ova dešavanja,ali nije bilojanog dokaza kojim bi bile i potvrdjene.Epilog ovom sudjenju,ali ne i raskolu kojije sudjenje produbilo,može se smatrati izrazom nemoći,jer se satojao u hapšenju braće i rodjaka protagonista pobune,i njihovom osudom i progonstvom,kao i osudom kolovodja i begunaca u odsustvu.
Koliko god izgledao kao izraz nemoći republike,ovakav epilog je na odredjen način odgovarao obema *zaraćenim* stranama: na neko vreme je odložio mogućnost ponovljene urote,zadržalča se ipak prevlast konzervativne struje u Senatu,ali se istovremeno povećao i broj pristalica liberala.
Ono što je bilo paradoksalno su bile sve izraženije simpatije prema glavnim protagonistima urote i primetne doze antagonizma prema konzervativcima,pa se tako stekao utisak da su zaverenici u stvari žrtve,a vladajuća struja,čuvar Republike,u stvari negativci ili loši momci.

Datum upisa : 27.08.2010

Iako je velika zavera uopšteno,a kad je reč o Dubrovniku posebno,neslavno propala,nesuglasice izmedju cesata su se produbljivale,i na kraju se iskristalisale u samo dve frakcije negde do polovine 17. veka i dobile od strane pučana podrugljive nazive po kojima su bile prepoznatljive - salamankezi (konzervativna struja) i sorbonezi (liberalna struja).Od kuda baš ovakvi nazivi nikad nije sa sigurnošću razjašnjeno,ali neki tvrde da su salamankezi dobili naziv po španskom sveučilištu u Salamanki koja je bilo poznato po verskom i filozofskom konzervativizmu,a sorbonezi prema pariskoj Sorboni koja je bila poznata po filozofskom liberalizmu.
Druga polovina 17. veka je konačno dala pečat i definitivno podelila plemstvo na ove dve struje,a uzrok je bilo takozvano novo plemstvo.
Još na početku sam napisala da je dubrovački patricijat imao čvrst i zatvoren oklop i odredjena pravila koja su se morala poštovati,ali ovaj oklop je počeo popuštati pred neminovnošću izumiranja pojedinih rodova.Senat je postojeći zakon sredinom 17. veka modifikovao,pa je uveo odredbu da se uz ogromnu participaciju u povlašteni stalež dopuštalo primanje ,a na temelju takmičenja i glasova većine,novih pripadnika iz redova bogatih i časnih porodica sa zakonitim naslednicima,i to samo u slučaju da je neka od postojećih vlastelinskih porodica u medjuvremenu izumrla.Medjutim,sa primenom ove odredbe,dakle sa agregacijom se odugovlačilo ,pa je od donošenja odluke do prijema prve porodice u vlastelinski krug,prošlo 20. godina.
Iz tog vremena datiraju i neki drugi ustupci koji su činjeni u cilju revitalizacije plemstva,kao na primer : ukidanje zabrane venčanja u trećem kolenu kao i ukidanje ograničenja,odnosno zabrane venčanja sa plemkinjama koje su poreklom izvan dalmatinskih gradova.
Danom donošenja odluke o participaciji,ona je iznosila 10.000 dukata,medjutim nakon razornog zemljotresa 1667. godine,ovaj iznos je smanjen,a dozvoljeno je i plaćanje u ratama.Sporost u primeni i rešavanju pojedinih slučajeva bi se i dalje provlačila,da se nije desio upravo zemljotres koji je desetkovao kako dubrovački puk,tako i pripadnike plemstva.Taj hir prirode je doveo grad i ljude u njemu do pred sam rub biološkog opstanka,pa je to bio glavni razlog mekšanju tako čvrstih okova staleške zatvorenosti,i odluci da se izgubljene i izumrle porodice nadomeste primanjem desetak porodica iz redova bogatih i uglednih pučana,odnosno gradskih porodica u takozvano novo plemstvo.
Sorbonezi su bili,kako dubrovčani kažu - benevolentni u odnosu na te novopridošle vlasteline,odnosno nisu imali nikakav negativan ili omalovažavajući stav prema poreklu,a s druge strane to je imalo za rezultat pristupanje novopridošlih u njihove redove,pa se njihovim dolaskom frakcija uvećavala,a pristupanje frakciji je podrazumevalo i ženidbene veze.S druge strane,konzervativan pristup i jasno iskazan animozitet prema novopridošlima u povlašćeni stalež,bio je naglašen kod salamankeza,koji nisu prihvatali realnost novog doba,i svega što je novo doba sa sobom nosilo.Jaz čiste krvi je za njih bio presudan,a time i raskol sa sorbonezima,koji su tradiciju potpuno zaobišli i odbacivali.Medjutim,i pored svega,vladavina i premoć salamankeza se zadržala sve do pred sam pad republike,kada su ih zamenili sorbonezi.
Upravo taj konzervativizam koji se ispoljavao u svemu i bio prisutan u svim oblicima života,posebno u strogom zadržavanju starih običaja i zakona,zaustavio je njih same a sa njima i državu u jednoj nakaradno-zastareloj i gotovo komičnoj formi (stari vlastelin s perikom recimo,kada je perika izašla iz mode vek ranije),koja u političkom smislu nije mogla opstati u novom i promenjenom svetu,a negativno se odražavala i na rodovsko-biološkom polju,desetkujući ih do te mere,da je većina cesata izumrla već pred kraj 18. veka.

Datum upisa : 27.08.2010

Još nešto što je zanimljivo,a vezano za ovaj grad potvrdjuje da predbračni ugovor nije specijalitet današnjice,a kroz odredbe koje su važile se može zaključiti i kakav odnos je bio prema pravima žena,za koje se ne bi moglo reći da su obespravljene činjenicom da nisu imale sopstvenih prihoda,i da društvo nije vodilo brigu o njihovoj sigurnosti.
U Dubrovniku je službovao kao učitelj jedan italijan i Lucce,koji je svoja vidjenja i iskustva detaljno zapisivao i ti zapisi koji su sačuvani bi se na izvestan način mogli smatrati i pohvalom gradu.Kao i svaka pohvala i u ovoj ima i laskanja i preterivanja,ali kada se odbace stvari koje *bodu oči* u smislu neverodostojnosti,ostaju zapisi koji opisuju ljude,tradiciju,običaje.Ovi zapisi su svojevrstan dokument o životu grada u 15.veku,čiji je autor u svojoj svakodnevici živeći u Dubrovniku,malo šta propustio videti i opisati,pa su tako izmedju ostalih zabeleški,ostali zapisani i ženidbeni rituali onoga vremena,ali i odredbe ondašnjeg zakona republike koji se odnosio na brak,veridbu,udaju,miraz i sve ostalo povezano sa zasnivanjem porodice,pa izmedju ostalog i pacta matrimonialia ili predbračni ugovor.
Iz predhodne priče o casata ili dubrovačkom plemstvu se vidi da je Dubrovnik bio aristokratska država u kojoj su vlastelini bili zakonodavna i izvršna vlast.Od nastanka pa do propasti,republika je manjala granice,ali je u 15 veku bila zaokružena celina i na kopnu i na moru.Uz vlastelu i gradsku čeljad ili pučane,odnosno one koji su živeli u krugu gradskih zidina,stanovništvo republike su činili i seljani iz okolne župe,pa iako su i oni bili pučani,oni su se ipak razlikovali od gradskog puka.Unutar podele na vlastelu i pučane su se izdiferencirale vrlo velike razlike.
Ograničen broj vlastelinaje upravljao državom u svim segmentima,i u republici i kao veleposednici,kao trgovački predstavnici u onim delovima sveta do kojih su uspeli doploviti njihovi brodovi,studenti ....
Medjutim,nije bilo lako pronaći odgovarajućeg bračnog partnera,jer su se iscrpele rezerve onih koji nisu bili medjusobno povezani rodbinski ili tazbinski,jer su zakoni republike bili jasno odredjeni u nekim zabranama zbog očuvanja zdravog tela onih koji upravljaju i države kojomupravljaju,o kojima sam već pisala u predhodnim postovima.Ovo je bio jedan od glavnih razloga svojevrsnog *uvoza* nevesta iz drugih primorskih gradova.U ovome je prednjačio Kotor,ponajprije zbog blizine i broja dubrovačkih nevesta,ali ne treba preskočiti ni Split i Trogir,pa ni Veneciju i druge italijanske i ne samo italijanske gradove ,ali u nešto manjoj meri.
Na isti način se rešavalo i pitanje udaje dubrovačkih vladika (rekli smo da je to naziv pojedinačne predstavnice plemstva),dakle *uvozom* mladoženja,a ovo zbog toga jer je bila stvar prestiža živeti u Dubrovniku,pa su zetovi uglavnom dolazili da žive u gradu.Beneše su plemići iz Kotora,a poreklo im je u Kotoru zabeleženo u 12. veku,a već u 13. su imali svoj letnjikovac u Dubrovniku.Dubrovnik je bio svojevrsni Monte Carlo onog vremena.Od tada pa nadalje,Beneši su prisutni u gradu,pa se pominju i u Vojnovićevoj "Na teraci".U Lapadu imaju svoju porodičnu kapelicu na čijem pročelju stoji kamena ploča sa zapisom da je crkvicu izgradio Šimun,sin gospara Andrije Beneša
na mestu svojih vinograda u Gružu.
Za ovu porodicu je vezana i jedna legenda....kojih je istorija grada puna ,uostalom :
Agneza Beneš je iz protesta zapalila samostan u kojem je bila ( u ono vreme se devojke u samostanima učile mnogim stvarima potrebnim za buduće neveste),pa je za kaznu bila zatvorena u jednu od najozloglašenijih tamnica u Kneževom dvoru.Prema legendi,to je bila *tajna tamnica*,čija su vrata bila zazidana a jedini otvor je bio prozor kroz koji se doturala hrana.Legenda kaže da je Agneza uspela da pobegne kroz ovaj otvor,a kako ne navodi se .....verovatno uz pomoć prijatelja i kroz vrata ,ipak .

Medjutim ,iako zetovi nisu imali ništa protiv toga da ženidbom promene mesto svog boravka i dosele se u Grad,za razliku od nevesta,oni nisu mogli dobiti državljanstvo republike.Bračna veza koju su zasnovali nije imala nikakvog uticaja niti se računala po pitanju podanika republike,a pri tom se kao stranac u Dubrovniku moglo boraviti samo kraće vreme.Još u to vreme je republika jasno razgraničila privremeni od stalnog boravka,jer je grad bio trgovački i tranzitni centar juga u kojemsu se mešale sve rase,vere i nacije.Bez obzira na pripadnost višem društvenom staležu,i društveni status - domazet (naziv za priženjenog),bez dubrovačkog državljanstva,svaki od njih je u svakom pogledu bio obespravljeni stranac.Jedino rešenje za ovaj problem,koji je grad nudio je bilo preseljenje čitave porodice u Dubrovnik.Nisu gradske vlasti bile sentimentalne,nego su nudeći ovakvu mogućnost računale sa neminovnim posledicama,preseljenja svih poslova,pokretne a i nepokretne imovine,koja se na kraju prodavala,a novac donosio u Grad.Na ovaj način u grad nisu dolazila samo vlastela i vrlo bogati ljudi,već i oni koji su za bogatstvom dolazili,poslovni ljudi,pa se tako talas preseljenja tolerisao sve do pred kraj 14. veka,kada je počelo opadanje koje prati opadanje kotorskog bogatstva.
Kako god bilo,dubrovačko plemstvo se ženidbama izvan uskog kruga regenerisalo,a Dubrovnik popunjavao novim stanovnicima iz redova vlastele( i ne samo njih),a sve u interesu napretka republike,odnosno porasta njenog bogatstva,a time i moći.
Čak su ti novi,posebno muški članovi komune,postajali članovima Veliko vijeća,a kasnije obavljali i sve druge patricijske funkcije.Jedan od spomenutih Beneša je čak nekoliko puta u različitim razdobljima bio i knez.Vremenom su se svi došljaci asimilirali u dubrovčane.
Medjutim,pri sklapanju veridbe,predbračni ugovor je po zakonima republike bio nezaobilazni dokument.Uredno se vodila evidencija o njima,a i nostrifikacija ako su nekim slučajem sklopljeni u nekoj drugoj državi ili gradu,mada je to bio redji slučaj.
Ovim ugovorom se formalno odredjivala medjusobna obaveza potpisnika.Ugovorne strane su u ime budućih supružnika mogli biti njihovi očevi ili braća,majka ukoliko otac nije živ,ali uz prisustvo muških potomaka,stričevi ili ujaci,ili neka druga ovlašćena osoba,a za račun i u ime neke od stranaka,dakle advokat.
Prvenstvena namena je bila najvažniji zalog dobroj bračnoj zajednici,a istovremeno je to bio i pravni akt koji je zakonuzimao kao valjan dokaz u slučajevima kada bi jedna od ugovornih strana imala ili pravila probleme u zajedničkom životu.To je istovremeno bio i svojevrsni poslovni sporazum u ime maloletne dece,koji ima je obezbedjivao sigurnost i samostalnost u kasnijem zajedničkom životu,a za to je najveću ulogu igrao ovim ugovorom dogovoreni miraz.Miraz je donosila žena u zlatu,novcu,nekretninama.Bio je do detalja propisan i opisan pa se tako tačno znalo šta je čija imovina.Miraz je ostajao neotudjivo vlasništvo žene u novoj zajednici.
Visina miraza je bila presudna u odabiru partnera,što se odnosi na obe strane,zatim ime,poreklo,bogatstvo porodice i procenjena stabilnost bogatstva.
Bez miraza nije bio moguć predbračni ugovor,pa tako ni brak.Za ukupnu vrednost miraza žene,muškarac je morao imati pokriće u svojoj imovini,što znači da je garantovao najmanje u tolikoj protivvrednosti - odprilike,u današnjim uslovima kao pokriće u depozitu banke za izdate novčanice ili hartije od vrednosti .

Ulaskom žene u novu porodicu,ulazio je i miraz koji je uvećavao bogatstvo porodice,medjutim,mirazom se moglo raspolagati isključivo u poslovne svrhe,ali ga se nije moglo okrnjiti,otudjiti niti raspolagati njegovom glavnicom,jer je u suštini to bio osnov za prihod žene u toj zajednici.

Dakle,drage dame,republika se jasno odredjivala prema pravima žene na ekonomsku sigurnost i samostalnost !

Datum upisa : 27.08.2010

Tema predbračnog ugovora i uopšte načina življenja u Dubrovniku u nekim prošlim vremenima možda i nije najsretniji izbor priče u odnosu na temu,jer uglavnom se turističke ture završavaju obilaskom spomenika i znamenitosti,ali mislim da jezanimljiva obzirom da su to detalji koji su na neki način i uticali na vizuelni izgled,jer se način življenja ljudi odražavao i na okolinu u kojoj žive.S druge strane,možda je u sve umešana i moja zaista bezgranično trajna zaljubljenost u ovaj grad koji svoj duh posebnosti čuva i dan danas .
Dakle,da kažemo još koju o braku i porodici i o običajima i zakonima koji su važili kad je ovaj segment života u pitanju.Stali smo kod miraza.Napisala sam u predhodnom postui da su se izmedju vlastele i puka izdeferencirale jasne razlike,pa se tako obaveza u vrednosti miraza razlikovala.Prosečan iznos miraza za vlasteline je bio samo u novcu 1100 perpera.Najveći miraz koji je zabeležen je 4000 perpera.Ali ,kako u republici toga vremena ništa nije moglo biti od volje i kako se hoće,donja granica za miraz je bila 800 zlatnih dukata ili 1000 perpera,a najskuplja kuća u gradu se mogla kupiti za 600 perpera.....e ,pa se ti ženi i udaj sad .Ovo je bilo samo u novcu,bez drugih vrednosti pokretne imovine - knjiga,tkanina,haljina,nakita,nameštaja i drugog,a posebno je išla nepokretna imovina.Miraz se ugovarao za vreme maloletničkog uzrasta neveste,a ovo je radjeno iz čisto praktičnih razloga,ili bolje reći predostrožnosti,jer ukoliko devojka stekne punoletsvo,a to nije uradjeno,onda se bez njenog pristanka ne može niti uraditi,odnosno ugovor sastaviti.Ovakav jedan ugovor je obavezivao i devojku i njen rod bukvalno.Brak se nije mogao sklapati pre navršenih 16 godina,a mladoženja je mogao i on biti maloletan,ali su uglavnom bili 10-30 godina stariji.Ukoliko je mladoženja bio maloletan ,u tom slučaju je mirazom upravljao njegov otac do punoletstva mladoženje.Mediteranski model braka srednjovekovnog Dubrovnika podrazumevao je ranu udaju žene i veliku razliku u godinama medju supružnicima.
Deo ugovorene svote se davao odmah po sklapanju ugovora,kako bi se s njim moglo odmah krenuti u posao,i novac se uvećati,a ostatak je bio isplaćivan nakon sklapanja braka,najčešće odjednom,ali je zabeleženo da je bilo i dogovorne isplate u ratama,pa čak i da je obaveza isplate miraza prelazila na najbližu rodbinu u kriznim situacijama.
Kako sam već napisala u predhodnom postu,miraz se nije mogao trošiti,čak su ograničenja bila nametnuta i samoj vlasnici miraza,a prema jednoj odredbi Statuta grada,deo miraza se mogao trošiti samo namenski.Šta je to značilo,odnosno šta se podrazumevalo pod namenskim trošenjem,moglo se zaključiti već iz samog ugovora - najčešće za nabavku haljina,u slučaju davanja miraza sinovima ili kćerima rodjenim u zajednici,u slučaju nemoći i bolesti,u slučaju ekonomske propasti porodice u koju je miraz donet.
Inače,obaveza davanja miraza je u republici bila obavezna i odnosila se na svu žensku decu,pa se tako moglo desiti da zbog trenutnih novčanih neprilika zbog nedostatka posla ili nedostatka gotovine zbog ulaganja u posao,nije bilo dovoljno novca za sklapanje predbračnog ugovora,a morao je biti poštovan red prvenstva ,prema starosti,od najstarije ka najmladjoj.U tim slučajevima se posezalo za majčinim mirazom,a to je na prvom mestu bila prodaja nekretnine,ukoliko druga strana nije htela da primi svojevrsnu menicu ili garantno pismo kao garanciju isplate gotovine u prvoj dobroj poslovnoj prilici.Ukoliko se ugovorna obaveza nije mogla ispoštovati od strane ugovorne strane,obaveza je prenošena na članove istog roda,redosledom bliskosti.U svakom slučaju,morala se ispoštovati.
Ženin miraz,a time i njena lična imovina mogli su biti uvećani dodatkom mirazu,a dodatak je moglo biti nasledje,ili na neki drugi način testamentarno ostavljen novac ili prihodi.Na ovaj način se povećavao miraz iz predbračnog ugovora i bio tretiran na isti način.Klauzula o dodatku miraza je isključivala mogućnost donacije ili poklona,jer bi takva formulacija bila oslobodjena tereta odredbe o neotudjivosti miraza.Na primer,danas se zbog izbegavanja plaćanja poreza,mnoge transakcije obavljaju u vidu poklona .
Miraz se mogao uvećati na još jedan način,ali on nije bio obavezan i zavisio je od slučaja do slučaja,a nazivao se - contrados.To je ,naime,bio mladoženjin poklon koji je mladoženja uručivao nevesti na sam dan venčanja,odnosno nakon prve bračne noći i on je kao i miraz koji je donela postajao njeno neotudjivo vlasništvo.U zavisnosti od bogatstva mladoženjine porodice,zavisila je i veličina i vrednost contradosa.Uglavnom se diplomatski pokušavalo izbeći ovaj dodatak mirazu ,jer je to dovodilo u nezgodan položaj mladoženjine roditelje,odnosno dodatno siromašenje njegove imovine.
Miraz je dakle imao sasvim jasno odredjenu ,interesnu ulogu,odnosno zadatak da bez obzira na kvalitet odnosa u zajednici,poverenje,ljubav,decu,supružnicima garantuje ličnim vlasništvom,ekonomsku sigurnost.Da je žena bila zaštićena i ravnopravna na ovom polju govori podatak da je miraz bio neotudjiv i nije se mogao koristiti po slobodnoj volji supruga.Supružnici su imali odnos poslovnih partnera,i što je imetak bio veći,to je bila veća obazrivost i poslovnost oba partnera.
Ukoliko se desilo da se jedna od kćeri iz porodice opredeli za duhovni život,i tada se moralo odrediti miraz koji njoj pripada,i davao se crkvi,a za njega su važile sve odrednice koje su važile i za miraz one koja se udavala.

Datum upisa : 27.08.2010

Pišući o samostanu,pomenula sam kulu Puncjela,koja je sastavni deo gradskih mira - zidina,a u okviru dela koji pripada tvrdjavi Bokar.Mogla bih da nastavim temu sa dubrovačkim tvrdjavama,kojih ima više ,ali je 5 najpoznatije,jer su najveće .
Jedna od njih mi je najdraža i o njoj ću posebno lepo da pišem,a ako bude i nekih preterivanja,kao što to znaju hroničari grada nekad ,neka mi se ne zameri,obožavam je .U pitanju je Revelin .
dakle,Dubrovnik u sklopu svojih zidina ima 4 velike tvrdjave - Bokar,Minčeta,Revelin i Sv. Ivan , i jednu koja je van njih,usamljena na steni Lovrijenac.
Možda bih mogla da krenem od ove koja je van gradskog odbrambenog zida i koja je najglasovitija ne samo zbog svoje veličine i lepote već i zbog vremena kada se prvi put spominje,jer gradske zidine onakve kakve su danas nisu postojale oduvek,one su nastale u dašnjem izgledu u 15. i 16. veku.Pre njih postojale su druge i drugačije ,parcijalno napravljene samo na onim mestima na kojima je pretila najveća opasnost od upada u grad.Kako se povećavalo gradsko jezgro,tako su se širile i zidine koje su ga opasivale, i nastajale tvrdjave ili fortece - to je izraz koji koriste dubrovčani.
Za Lovrijenac kažu,da je utemeljen 1038. godine...dakle,on je i najstarija forteca u gradu.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Lovrijenac_fortress___Tvrdjava_Lovrijenac_1245912989

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Lovrijenac_fortress___Tvrdjava_Lovrijenac_1245912989

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 143169

pogled na Lovrijenac iz ptičje perspektive

Unutrašnjost ove tvrdjave poslužila je i kao prostor koji su osvajali i sledbenici šekspirovske drame.Danski princ Hamlet vlada ovom tvrdjavom svakog leta za vreme Dubrovačkih ljetnih igara.Veliko unutrašnje dvorište je izvanredan scenski prostor,koji dopunjuju i velike terase koje se prostiru iznad.
Lovrijenac je star skoro hiljadu godina i još uvek se drži uspravno i čvrsto na steni na kojoj je podignut,na istom mestu koje su mlečani hteli da iskoriste za gradnju tvrdjave kojom bi mogli kontrolisati grad.Možda zbog toga Lovrijenac zovu i dubrovačkim Gibraltarom.Dok se pod mesečinom koja baca odsjaj na visoko uzdignutu figuru sv.Vlaha smeštenu u loži iznad ulaza u tvrdjavu,more ljuljuška.talasi koji zapljuskuju stenu i penatur ispod Lovrijenca ,u tihim letnjim noćima,kao da ponavljaju stare Gundulićeve stihove,koji su postali himna grada ..." o lijepa,o draga,o slatka slobodo"..
Lovrijenac živi punim životom,kao i kameni grad koji čuva vekovima.

Tvrdjava koja dominira kada se pogleda na gradske mire svojim kružnim oblikom i masivnošću je Minčeta.Nalazi se na severnoj strani zidina,prema kopnu i kada se gradskim zidinama popenjete na vrh terase velike kule,pukne pogled na krovove Dubrovnika,u svoj lepoti prostire se grad i njegove uličice levo i desno od Straduna,Lokrum koji se ugnezdio u široko plavetnilo i sve je kao na dlanu.U početku,Minčeta nije imala današnji izgled.Bila je četverougaona lula,na koju su kasnije dodati delovi i konačan oblik je dobila u 15. veku.Gradske vlasti su dale nalog za gradnju stražarske kule,i taj zadatak je ostvario Nićifor Ranjina,dubrovački graditelj, u stilu stroge gotike.Ovaj oblik se neposredno nakon pada Carigrada pod tursku vlast,menja,gradi se u visinu i dobija kružni oblik.U arhitektonskom rešenju ove fortece učestvovao je i Juraj Dalmatinac,pa je danas kula ukras umetničke i spomeničke vrednosti,prepoznatljiva po svom bogatom kruništu,koje karakteriše Dalmatinčev stil.U nekim davnim vremenima ,bila je čuvar gradske slobode,najviša tačka-osmatračnica ,sa koje su se na vreme mogle uočiti sve opasnosti koje prete i ugrožavaju bezbednost grada.
Na njenim stepeništima,koronama,puškarnicama,terasama i svakom kamenu zapisana je bogata i burna istorija koju su preživljavali zajedno grad i ova *katedrala* medju tvrdjavama.
Pogled sa vrha ne ostavlja ravnodušnim nikoga,privlači mnoge goste ,a u novije vreme sve više onih koji biraju Minčetu kao utvrdjenje koje če čuvati njihove zakletve na vernost u zajedništvu - sudbonosno "DA"izgovaraju,uz svedočenje sv.Vlaha,kojeg umetnik postavi visoko da bi sve dobro i video i čuo.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Tvrdjava_Minceta-Fort_Minceta

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Tvrdjava_Minceta-Fort_Minceta

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 ZelenciMinceta

na ovoj slici se vidi kula,i jedna od bronzanih figura koje u paru na vrhu
renesansnog zvonika svaki dan na pun sat udaraju ure onoliko puta koliko
je ura ,a na svakih pola sata jednim udarcem opomenu puk da je pola ure pasalo...
ali o *zelencima* ćemo nešto kasnije

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 2685967075_ce1edca129

pogled na tvrdjavu izvan zidina

Jedna od onih koje su pravo remek delo vojnog graditeljstva,za koju sam vezana svim onim lepim što mladost nosi sa sobom,ona koja u mojim uspomenama ima jedno od posebnih mesta,ima ga i u fortifikacijskoj arhitekturi grtada.Revelin,tvrdjava smeštena na ulazu u Grad s Ploča,postavljena na istočnoj strani Grada svako jutro dočeka sunce svojim širokim licem.Podignuta sa namenom da brani grad i luku,i nevažno što nosi ime koje u vojno-arhitektonskom rečniku znači predstraža,ona je mnogo više od toga i po svojoj veličini i strukturi.

Citat :: Revelin ili ravelin (tal. rivelino; franc. ravelin) u fortifikacijskom graditeljstvu označava vrstu utvrde postavljene da brani njene najslabije točke ili pojedina vrata. Ako se nalazi pred vratima utvrde, revelin je najčešće povezan s njom mostom.

Revelin je trokutasta fortifikacija ili samostalna isturena utvrda ispred bastiona tvrđave. Izvorni naziv za revelin bio je demiluna (franc. demi-lune) što potječe od riječi luneta. Revelin se postavljao izvan tvrđave na strani suprotnoj od fortifikacijske kurtine. Rubovi revelin su postavljeni tako da topovi mogu lako otvarati vatru na trupe koje moraju prolaziti duž fortifikacijske kurtine. Zid koji je okrenut dvorcu/tvrđavi je nizak, a uglovi ostalih su postavljeni tako da revelin ne pruža nikakv zaklon napadačkim snagama ako ga osvoje napadači ili ga napuste branitelji.

Vikipedija

Revelin je povezana i sa kopnenom stranom i sa gradom mostovima,kamenim i drvenim-pokretnim sa kopnom, i kamenim mostom sa Gradom,opkoljena jarkom sa tri strane a sa četvrte strane morem,predstavljala je gotovo neosvojivo mesto.nacrt za ovu tvrdjavu radio je italijanski inženjer Anton Ferramolino,u prvoj polovini 16, veka kada je Revelin dobila današnji izgled i veličinu,iako je postojala i pre toga još u 15. veku.Svi gradski majstori,kamenari i klesari,kovači i zidari ,gradili su je oko desetak godina,ali su se u zavisnosti od potreba odbrane grada,nastavljali radovi i dopune postojećeg, zarad bolje odbrane,još skoro ceo vek.Kako su se opasnosti pojačavale,tako su se u Gradu prekidali graditeljski poslovi i sve snage su bile koncentrisane na dogradnju Revelina.
Tako su nastajale i proširivale se njene obline i oštrine,snaga i moć u koju su ugradjene hiljade radnih sati ,muka i trud onih koji su svaki kamen doneli,oklesali,preneli i postavili u njene visoke i debele zidove,neosvojive mire,puškarnice,otvore za *bombarde*.Revelin je imala snagu zaštitnika gradskog blaga,pa se u okrilju njenih zidova nekad nalazila riznica katedrale,državna blagajna,za smutnih vremena održavale se sednice "vijeća"- gradske vlade,bila je po potrebi pretvarana i u kasarnu.U nova vremena ušla je kao pozornica na čijim terasama je hiljade plesnih koraka ostavilo mnogo poznatih imena svetskog baleta,mnoga velika folklorna KUD,velika imena svetske muzičke scene i mnogi drugi umetnici.
Na njenim terasama su ostali zarobljeni mnogi uzdasi i pogledi,smeh mladosti,lepota življenja i duh slobode i neobuzdanosti koju mladost nosi,jer Revelin je bila i ostala mesto mladih.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154650_Tvrdjava_Revelin-Fort_Revelin

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154650_Tvrdjava_Revelin-Fort_Revelin

pogled s kamenog mosta u vrhove kruništa

pogled na Revelin iz vazduha

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Dubrovnik-revelin1

Revelin u punoj veličini

Nasuprot Minčeti koja se uzdiže na najvišoj koti gradskih zidina,ispod Srdja,jugozapadno od nje,iznad samog mora,nasuprot Lovrijencu smeštena je tvrdjava Bokar.Bokar je imao ulogu zaštitnog grudobrana vratima od Pila i ulaznog mosta i jarka na Pilama.Tvrdjava koja ima oblik kružnog tornja,gradjena po planovima arhitekte koji je imao udela i u izgradnji Minčete,Michellozi.Izgled Bokara je zanimljiv i neobičan,uklopljen u prostor i podlogu na kojoj se nalazi,kružnog oblika,kao izrastao na morskom grebenu,prepušten moru i njegovim ćudima,koje se za šiloka obrušava na njegove *noge* kao da ga želi pomeriti sa te hridi,pa se ponekad učini da je napravljen kao moru igračka,više ukras u svojoj lepoti nego potreba,ali je Bokar kroz burnu i dugu istoriju grada odigrao veliku ulogu prvog odbrambenog zida.osmatračnica kojoj ništa što dolazi s mora nije moglo promaći.
Bokar je više kula nego tvrdjava,ali u kompleksu sa zidinama i kulom Puncjela ,pokrivena visokim položajem Lovrijenca,smeštena na samom rubu obale,okrenuta prema pučini,jedan je od najboljih čuvara ulaza u Grad,u koji nije mali broj osvajača hteo ući,ne zbog njegove lepote,već zbog nemerljivog blaga koje je u sebi skrivao.Kula je kao i Minčeta,nastala u 15. veku i medju gosparima je poznata i kao Zvjezdan....možda zato što se s njenih terasa ,za tihih noći najbolje mogu videti zvezde i sazveždja.
Iako jedna od elegantnijih kula (ili toreta,kako je dubrovčani nazivaju),ima sve karakteristike tvrdjave,solidnu i čvrstu gradnju,deluje preteći i dominira krajem u kojem se nalazi.Prvo šta vam padne u oči kad ste na Pilama je Bokar.Krunište i grudobran uokviruju terasu ove kule,koja svojim prostorom mami mnoge scenske umetnike,putnike namernike,ali i galebove slobodnjake.Ostatci prošlih vremena kada je Bokar bio grudobran,vide se i danas u prelepim nišama i otvorima za male topove,koji više nemaju namenu koju su imali,ali u unutrašnjosti ove kule stvaraju prelepe igre svetla i senke,koje znaju iskoristiti ljudi od umetnosti,pa je i ona jedna od pozornica Dubrovačkih ljetnih igara - mesto na kojem se igra Aretej.Sklad njegopvih senki i mitske priče o Areteju uvek iznova ,svaki put napuni njegove atrije gledaocima ,dočeka nove i stare,jer mnogo je onih koji se vrate da dožive ovaj nestvarni doživljaj ponovo.
Još nešto što je zanimljivo za Bokar,je njegov amblem - ime Isusa,a ne zaštitnika Grada sv.Vlaha,jer je tako tražilo Vijeće umoljenih - poštovani gradski gospari.
Bokar je nekada čuvao Grad i njegova vrata,danas čuva mnoge kamene radove,ili njihove delove sa mnogih lokaliteta dubrovačke regije,dela raznih majstora i različitih stilova i starine.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154649_Tvrdjava_Bokar-Fort_Bokar

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154649_Tvrdjava_Bokar-Fort_Bokar

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Dubrovnik-croatia

sa terasa Bokara lako se moglo odagnati neprijatelja

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Dubrovnik-s-bay

Bokar nasuprot Lovrijenca - Scila i Haridba koju je bilo teško proći

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Bokar%20tower2

Pogled na Bokar s Lovrijenca, a vidi se i kula Puncjela

Prošli smo sve velike gradske fortece,Lovrijenac - čuvar s mora,Minčeta- čuvar s kopna,Bokar - čuvar gradskih vrata od Pila ,Revelin - čuvar gradskog blaga i gradskih vrata od Ploča,čuvar grada i luke kojoj s druge strane nasuprot ruku pruža tvrdjava sv. Ivan - tvrdjava od Mula i čuvar gradske luke.Kad dodjete u grad s morske strane,dočeka vas ova lepotica uzdignuta *čela*,koja nije oduvek izgledala ovako,nekad je bila drvena kula koju je progutao veliki požar nakon zemljotresa,ali svakako ovo je jedna od tvrdjava bez koje se ne da zamisliti ni jedna razglednica Dubrovnika.Sv Ivan i Porporela,svetionik i mul sa kojeg se prostire pogled na Lokrum i Cavtat u daljini,mesto koje se ne zaobilazi ni u jednom izlasku na Porat ili gradsku luku.Sv. Ivan je ruka koja se ispružila zaštitnički oko luke i štiti je od naleta nemirna mora i ljudi nečistih namera,i bez obzira na udare mora i vremena ,dobro joj je tu gde jeste,uz Crkvu Gospe od Karmena,koja se nalazi na mestu gde su ostatci stare crkve sv Ivana,po kojoj je tvrdjava i dobila ime. Zajedno s Porporelom i Paskojevim kašama (a to je ono kameno ostrvce na kojem ribari suše mreže),drži sve na oku i pod kontrolom,jer su stari Dubrovčani jedino pticama dozvoljavali da slobodno zavire u gradska blaga,svi drugi su bili pod nadzorom,jer se gradsko blago izkazano u slobodi ljubomorno čuvalo.U Porat su se nekad vezivale karake i tirene,nave i galije,škripala jedra i jarboli,mešali se razni jezici i kulture,a tako je i danas,samo što su stare brodove zamenile jahte i veliki kruzeri koji ne mogu ući u staru luku,pa se ukotve na domak Grada ispred Lokruma i šalju svoje putnike u obilazak brodicama.
U tvrdjavi se danas nalaze muzeji,jedan od njih je i pomorski,u kojem se može videti deo duge tradicije pomorstva ovog Grada i saznati mnogo o životu čuvenih dubrovačkih kapetana.U tvrdjavi je i akvarijum u kojem se može videti živi svet jadranskog podmorja.Širokim terasama sv.Ivana šetala su mnoga poznata imena,kako stvarna tako i književna ,od Kolumba do Sofoklovog Edipa.Sv.Ivan je svedok mnogih dogadjaja i učesnik vremena koje pamti i čuva u svojim debelim zidovima.Sa otkucajem srca u kemenu čuvar vrata od mora svog ljubimca.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154650_Tvrdjava_Sv_Ivana-St_John_Fort

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 Mx_1200154650_Tvrdjava_Sv_Ivana-St_John_Fort

Crkva sv.Vlaha je najpoznatija crkva u Dubrovniku,(pored pravoslavne koja je poznata po svojoj veličini,jer je najveća pravoslavna crkva van Srbije).Smestila se samo srce grada ,sa skalinima okrenutim najlepšoj ulici na svetu,i posvećena svetom Vlahu,zaštitniku Grada od davnina, još od 10. veka,kada je po legendi odbranio grad od napada mletačkih galija.I ne bi dubrovnik bio to što jeste kada se sa istorijom ne bi preplitala legenda,pa pre nego napišem nekoliko istorijskih činjenica vezanih za ovu prelepo rešenu arhitektonsku gradjevinu,da napišem i legendu o svecu.
Pominje se sveti Vlaho u mnogim knjigama,i grčkim i latinskim i u njima piše da je rodjen u Sebasti,jermenskom gradu u maloj Aziji.Grad je postojao još u antici,u predhrišćanskom vremenu i zvao se Kaprija,a danas je to turski grad Sivas.O poreklu ,životu i smrti ovog sveca,bilo bi mnogo pisati u ovom jednom postukoji je posvećen njegovoj crkvi,pa ću nekoliko reči o tome ,napisati malo kasnije,sada samo da kažem kako glasi legenda o njegovom spasavanju grada od mletaka.Ove divne priče znao je izvanredno ispričati dr. Marko Margaritoni,koji je svojevremeno bio predsednik udruženja onkologa,i lekar koji je svoj život posvetio zdravlju,ali i istraživanju svega što je vezano za ovaj grad - riznicu.Legenda kaže da se jednog jutra ,polovinom devetog veka pod gradskim mirima pojavila mnogobrojna pomorska flota s namerom da osvoji grad.Podeli se na dva dela i jedan se usidri pred Lokrumom ,a drugi deo flote ode i zaposedne grušku luku.Ništa ne sumnjajući,dubrovčani su dali dozvolu da manji broj vojnika udje u grad ,navosno zbog nabavke namirnica,a u stvari zbog špijuniranja,i prikupljanja podataka o tome kakvo je stanje odbrane u gradu.Noću su se vojnici približili u barkama sa namerom da se popenju na slabo čuvane zidine i udju u grad te iskoriste noć da ga osvoje,i tako bi se i dogodilo da ne bijaše jednog starog čoveka sa štapom u ruci,oštra lica i pun pretnje ,nebeska prilika koja im je sa zidina branila pristup izazivajući u njima strah,a da nisu znali koga se to i zašto plaše.Pokušavalo se više noći zaredom,ali se svaki put ponavljala ista priča,starac je bio nepokolebljiv u nameri da im ne dozvoli ulazak u grad,branio je slobodu grada ,a da to njegovi stanovnici nisu znali.Jednu noć se svetac *javi* parohu crkve svetog Stjepana ,za vreme molitve i reče mu da je on Vlasi mučenik i biskup od Sebaste,i neka ode kod kneza i kaže mu da se ne uzda u dobronamernost pomorske vojske i vojnika koji već nekoliko večeri pokušavaju pod okriljem noći ući u grad da bi ga osvojili,i da bi se to i dogodilo da on nije branio gradske mire od nasrtaja,ali da je vree da se grad probudi i da sam počne braniti slobodu koju toliko veliča,a da svim gradjanima prenese da će ukoliko svoju veru neokrnjenom sačuvaju imati njega za zaštitnika i čuvaoca,a dok je njga dotle će i oni svoju veru i slobodu sačuvati.Rekavši to svetac nestade,a paroh zapanjen i obuzet strahom,jedva dočeka jutro i ispriča svoje prividjenje gradskim ocima,koji odmah sazvaše vijeće i prihvatiše da je sve što je paroh izrekao istina,pa skupiše nešto vojske na brzinu ,zabraniše ulazak u grad,pojačaju straže na zidinama,naoružaju ljude.Sve ovo je neprijatelju dalo na znanje da su dubrovčani prozreli njihove namere,pa shvativši da će posao biti zaludan,podignu sidra i odjedre,a Dubrovnik do dana današnjeg osta pod zaštitom sveca iz Sebaste.
U znak zahvalnosti ,dubrovčani podignu crkvu zahvalnicu svom spasiocu,u 14 veku,koja je bila u romaničkom stilu,i preživela je veliki zemljotres koji je zadesio grad 1667. gosine,ali ne i veliki požar u kojem je izgorela na dan praznovanja Duhova.neizgorele i neugašene sveće su zapalile crkvu izazvavši požar na drvenoj unutrašnjosti i proširivši se i na samo zdanje.Crkva koju danas znamo je izgradjena u 18. veku u baroknom stilu i nalazi se na mestu na kojem je bila predhodna,na njenim ostatcima.U ovom požaru je uništeno sve što je vatra mogla progutati,prebogat umetnički i liturgijski inventar,jedino je srebrni kip sveca mučenika izvadjen iz pepela neoštećen.Ova prelepa skulptura ,radjena od srebra sa pozlatom u jednoj od nadaleko poznatih zlatarskih radionica grada,i danas stoji kao centralna figura na oltaru ove crkve.U crkvi se danas nalazi i riznica koja se povremeno otvara posetiocima,u kojoj se čuvaju religijske relikvije,od kojih je napoznatija *pelenica*,ali i umetnička dela ,srebrnina i predmeti od zlata izradjivani u dubrovačkim zlatarnicama.
Majstor arhitekta po čijim planovima je izgradjena nova crkva je italijanski arhitekta i vajar Marin Groppeli,koji je radio i mermerni oltar kao i skulpture Jovana Krstitelja iznad ulaza u crkvu i svetog Petra iznad ulaza u sakristiju,svetog Vlaha ,Vere i Nade iznad pročelja i skulpture andjela iznad portala.Crkva ima i dva bočna oltara od kojih je jedan posvećen sv.Luciji na kojem se nalazi slike,nastale u 19. veku, Gospa sa detetom ,sv.Vlaho i Emigdije,zaštitnik od zemljotresa,kojeg su gradjani dodali zbog čestih zemljotresa kojima je na ovom trusnom terenu grad bio izložen.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 SvVlaho1

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 SvVlaho1

Najlepšim ukrasom unutrašnjosti crkve,koja je inače vrlo jednostavna, smatra se prelepi drveni balatur (pevnica)iznad glavnog oltara.Tu su i vrlo vredne orgulje,a ograda pevnice je oslikana slikama dubrovačkog baroknog slikara Pera Matejevića.Motivi na ovim živopisnim slikama su religijski,a dominira sv.Vlaho,i andjeli koji su bogato dekorisani zlatom.U bočnim delovima crkve nalazi se izloženo srebrno crkveno posudje,slike svetaca i raspela,ukrasni predmeti od porcelana,crkveno ruho ,a u Moćniku se nalaze pohranjene mošti svetog Vlaha,uokvirene u srebrom optočene okvire oblika krune,ruke,noge i pokaznice,a potiču iz 11.,12.14. i 15. veka.
Iako ima relativno jednostavu unutrašnjost,lepotu enterijera ove crkve daju i dugine boje koje se prelamaju sa prelepih vitraža koji krase prozore crkve.
U staroj sakristiji se nalazi i jedna zanimljiva slika na platnu koja prikazuje zemljotres koji ruši kuće,palate i zvonike Grada i zaštitnika sv.Vlaha koji moli za milost za ovaj Grad.Koliko su dubrovčani bili vezani za svog zaštitnika govori i činjenica da su mu posvetili veliku crkvu,a njegovim likom i skulpturom su krasili sve javne gradjevine,kule,važnije delove zidina - kao što je mesto iznad ulaza u Grad,portale ...
Retke su vajarske predsteve ovog sveca ,a da u svojim rukama ne drži maketu Grada.
Skaline ispred ulaza u crkvu su skaline koje zaposedaju mladi i svi koji se tako osećaju,u letnjim večerima na njima se okupljaju ljudi dobre volje i čista srca,na njima se znalo zasvirati i zapevati,na skalinima je vrlo često znao zasvirati za svoju dušu i Ibrica Jusić,a onda bi se okupilo sveta i nastala bi fešta ,a sve pod budnim okom sveca koji čuva sve što ovaj Grad čini neponovljivim.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 0000213905_l_0_Qp1bFv

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 0000213905_l_0_Qp1bFv

Gost

Bio sam vise puta u Dubrovniku, za mene je najljepsi grad u Europi. Jedino, cijene mi se ne svidjaju, malo preskupo neke stvari.

Master Spamer Location : Daleko Humor : :) Datum upisa : 22.01.2011

Slazem se s Dolijem, jedan od najljepsih gradova uopce. Tu sam provela mnoga ljeta kao jako mlada, bila na bracnom, i uvijek mu se rado vracam:)

U žestokoj konkurencijiGlasajte da Dubrovnik postane 'osmo svjetsko čudo'!

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 0595007.48

Lijepe vijesti stižu za naš povijesni biser, Dubrovnik, čiji se Stari grad našao na listi za izbor osmog svjetskog čuda.

Dubrovačka povijesna jezgra našla se u konkurenciji među 324 turistička
odredišta za osmo svjetsko čudo po izboru specijaliziranog portala za
putovanja Virtualtourist.com.

Grad pod Srđem opisan je kao 'biser Jadrana' smješten na jugu
hrvatske obale. 'Poznat kao Biser Jadrana, Dubrovnik je smješten na
samom jugu dalmatinske obale u Hrvatskoj. Zaštićen UNESCO-om, primjer je
dobro očuvanog kasnosrednjevjekovnog grada opasanog zidinama', piše u
opisu nominacije.

Glasovanje za osmo svjetsko čudo započelo je 3. lipnja, a trajat će
sve do 30. rujna, s tim da je moguće dati jedan glas dnevno na
stranicama Virtualtourist.com, portala koji nudi 1,7 milijuna osvrta na putovanja uz 3,6 milijuna fotografija s više od 73.000 odredišta.

Pobjednik ovog natjecanja bit će ono 'čudo' koje osvoji najviše
glasova. Nagrada pobjedniku stiže u obliku velike medijske kampanje koja
će mahnito ispromovirati to turističko odredite i samim time osigurati
mu veću posjećenost.

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 0286007.48

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 0286007.48

Nekad tako komplikovana,a tako jednostavna,ali uvek jedinstvena ღ.

Every girl can be a Princess and a Warrior. 👑

Gost

Iduce godine opet idem, nemoze nikad dosaditi. :sunča :

Master Spamer Location : Daleko Humor : :) Datum upisa : 22.01.2011

I love Dubrovnik!
E da me hoce Sareni iznenadit iduce godine, hint, hint
Grrrrrr eto sad bih ovo boldovala, a ne mogu

Još je najljepši starac na svijetu - Dubrovnik ❣ - Page 2 12-dubrovnik3-590x184

Nekad tako komplikovana,a tako jednostavna,ali uvek jedinstvena ღ.

Every girl can be a Princess and a Warrior. 👑

Dubrovnik
Dubrovnik je turistički, kulturno, povijesno, prometno značajan, svjetski poznat grad južne Hrvatske. Registriran je i na UNESCO-ov registar svjetske kulturne baštine.Dubrovnik je grad iznimno bogate turističke ponude Za temeljitiji razgled Dubrovnika, njegova blaga i spomenika potrebno je više dana. Već šetnjom Stradunom, uskim ulicama i trgovima, monumentalnim zidinama i tvrđavama posjetitelji se susreću s tisućljetnom ljepotom njegove kao u školjku uvučene urbane jezgre, stoljećima učenim vještinama zidanja, klesanja, rezbarenja, te se suočavaju s poviješću. Dubrovnik je također nadaleko poznat po njegovom kulturnom životu. Tu je karneval (karneval koji održava od srednjeg vijeka u Dubrovniku), Dubrovački ljetni festival (kazališni, folklornih i glazbenih nastupa koji se održavaju na otvorenim pozornicama grada),razne izložbe koje se održavaju tijekom cijele godine..

Ne propustite posjetiti muzej Franjevačkog samostana s inventarom stare apoteke Male Braće iz 1317.godine. Nadahnuće su djela dubrovačke slikarske škole 15. i 16. stoljeća uz sliku velikoga Tiziana u Dominikanskom samostanu. Riznica Katedrale pokazat će vam relikvije u srebru i zlatu dubrovačkih majstora zlatara od 11. do 19. stoljeća. U Kneževom dvoru pokušajte shvatiti način vladanja kroz stoljeća i čuvanja slobode kao najvećeg blaga Dubrovačke Republike. Posjetite Etnografski muzej Rupe i saznajte više o žitnici i čuvanju državnih rezervi žita i pšenice u dubokim u kamenu isklesanim bunarima.Upoznajte običaje i nošnju dubrovačkog kraja.

Prošećite gradskim zidinama i neizostavno uđite u Pomorski muzej i upoznajte se sa stoljetnom pomorskom tradicijom Dubrovačke Republike, saznajte više o slavnim pomorcima, o matematičaru Getaldiću i fizičaru Ruđeru Boškoviću i njihovim izračunima o nosivosti trgovačkih brodova – karaka, galijuna i nava.

Popnite se na tvrđavu Lovrijenac, dubrovački Gibraltar i zamislite scene iz Shakespeareovog Hamleta, Macbetha i Julija Cezara.

Ne propustite posjetit mali muzej dubrovačke Sinagoge s nizom eksponata koji svjedoče o životu Židova u Dubrovniku. Na brdu Srđ, u tvrđavi Imperial prisjetite se nedavne prošlosti, stradanja Dubrovnika u Muzeju branitelja Grada

Šetnja dubrovačkim zidinama, uspinjanje dubrovačkim skalinima, rublje koje se suši na povjetarcu u uskim ulicama, šarmantni restorani i trgovine, koktel uz zidine i šum mora na Buži, koncert ili predstava na nekim od dubrovačkih festivala ostavit će dovoljno vremena i za posjetu bližim mjestima u okolici.

Otok zaljubljenih – Lokrum najbliži je staroj gradskoj jezgri. Stoljeća bogate povijesti, legende i priče, čarolija mora i prirode obnovit će stare ljubavi ili donijeti nove. Arkadijsko mjesto – Arboretum Trsteno gdje je jedna od najljepših žena evropske renesanse, crvenokosa dubrovačka pjesnikinja Cvijeta Zuzorić stvarala svoje stihove, ali i ljubila, poziva da prošetate pod krošnjama drevnih stabala i ogledate se u fontani Neptuna i nimfa.
Priuštite sebi doživljaj kupanja u čarobno čistom Jadranu i ponesite sa sobom oblutak s neke od bijelih dubrovačkih plaža… Dubrovnik je idealan grad za odmor i romantična putovanja..Da citiramo Bernarda Shawa "Oni koji traže raj na zemlji trebaju doći i vidjeti Dubrovnik."

Nekad tako komplikovana,a tako jednostavna,ali uvek jedinstvena ღ.

Every girl can be a Princess and a Warrior. 👑

» 10 najmisterioznijih mjesta na Svijetu
» Najskuplji stanovi na svijetu