TAJNA DRUŠTVA ?

Top deset
10 najmisterioznijih tajnih društava
Vesna Marić Brajković | 19. 09. 2010. - 00:02h |
Iako je većina tajnih društava osnovana s relativno realističnim političkim ili religioznim ciljevima, njihovo insistiranje na mističnosti i tajnosti načinilo je od njih predmet bezbrojnih kritika i teorija zavere

1 Slobodni zidari


Masoni su i dalje jedno od najuticajnijih bratskih društava na svetu, koje broji negde oko pet miliona članova. Organizacija je osnovana 1717. godine, ali dokumenta koja se odnose na njihovo postojanje datiraju još iz 14. veka. Društvo je oformljeno kao bratstvo čiji članovi dele iste filozofske ideje, među kojima i verovanje u vrhovno biće. Uprkos naizgled bezopasnim aktivnostima, slobodni zidari su bili izvrgnuti žestokoj kritici. Teorije zavere dugo su govorile o njihovim okultnim obredima, i čak su se osnivale čitave političke grupe kao znak otpora slobodnim zidarima. Takođe su i crkve svih veroispovesti kritikovale ovu organizaciju. Sa svojim mnogobrojnim članstvom i različitim ložama raširenim po celom svetu, moderni masoni više ne dele iste univerzalne obrede, kao što je bio slučaj u prošlosti. Međutim, jedan od obreda koji je ostao konstantan jeste inicijacija novih članova. Novog posvećenika predlaže neko ko je već mason, a svaki novi član mora da prođe kroz tri različita stepena, pre nego što dostigne nivo majstora. Članovi takođe imaju posebna pravila međusobnog pozdravljanja, uključujući rukovanje, gestikulaciju i šifre, a na njihovim sastancima zabranjen je pristup onima koji nisu masoni. Poznati masoni bili su Vinston Čerčil, Mark Tven (na slici), Henri Ford, Bendžamin Franklin. Simboli masona su šestar i lenjir.


2 Iluminati, slobodni mislioci


Priče o iluminatima se često mogu sresti u literaturi, na filmovima i televiziji. Organizacija je osnovana u Nemačkoj krajem 18. veka. U to vreme, članovi grupe predstavljali su sebe kao red prosvetljenih slobodnih mislilaca. Štampa se ubrzo okrenula protiv njih, i mnogi su počeli da ih smatraju grupom disidenata čija je namera rušenje vlasti, pa su čak optuženi i za izazivanje Francuske revolucije. Grupa je uskoro rasturena, ali njihov uticaj je ostao vrlo jak, i dugo se pričalo da još uvek deluju iz senke. Zahvaljujući stalnom prisustvu u popularnoj kulturi, mnogi se plaše iluminata i dan-danas. Moderni teoretičari zavere smatraju da je društvo uspelo da preživi i da danas deluje kao opasna vlada iz senke upravljajući svetskom industrijom i politikom, koja želi da uspostavi novi svetski poredak. Kao pripadnici iluminata navode se porodica Buš, Vinston Čerčil i Barak Obama. Službeni simbol iluminata je piramida, preuzeta od masona, na čijem se vrhu nalazi oko okruženo svetlosnim zracima.


3 Društvo studenata s Jejila „Lobanja i kosti“


Društvo studenata s Jejla „Lobanja i kosti“ bilo je najčuvenija studentska organizacija. Svakog proleća bi primali nove članove. Među njima su se nalazili američki predsednici (Džordž H. V. Buš, Džordž V. Buš), senatori, sudije vrhovnog suda, što je mnoge navelo da smatraju da grupa deluje kao neka vrsta podzemne organizacije i ostvaruje ciljeve političke elite. Nema sumnje da je društvo vrlo bogato. Članstvo u ovom društvu više nije tajna, ali njihovi obredi jesu. Sastaju se dva puta nedeljno, ali šta se dešava iza zatvorenih vrata na njihovim sastancima, nikad nije otkriveno. Poznat je slučaj kada ih je poglavica plemena Apača tužio, tvrdeći da je kostur Džeronima u njihovom posedu. Pored toga, poznato je da navodno teraju nove članove da ispovedaju svoj intimni život ostatku grupe, i da svakom novom članu daju nadimke. Tako se proširila priča da je Džordž Buš stariji dobio nadimak Magog, koji se daje članovima sa najviše seksualnog iskustva.


4 Sinovi slobode


Sinovi slobode ime je grupe disidenata koji su postojali u Americi pre Revolucionarnog rata. Nisu bili tajno društvo u klasičnom smislu. Pre je reč o manjim grupama patriota raštrkanim po kolonijama koji su se ujedinile radi zajedničkog cilja. Obično su se sastajali u Bostonu, ispod jednog bresta koji je od tada postao poznat kao Drvo slobode. Tu su se dogovarali o akcijama otpora, koje su uključivale deljenje letaka, pa čak i neke terorističke aktivnosti. Bostonska grupa bila je najjača među ostalim grupama Sinova slobode. Ali, i druge su bile vrlo aktivne. Grupa na Rod Ajlandu spalila je britanski teretni brod u znak protesta zbog nepravične trgovine. Ipak, najpoznatiji događaj je takozvana „bostonska čajanka“ iz 1773. godine, kada su članovi obučeni kao Indijanci potopili tovar čaja u Bostonskoj luci.


5 Društvo Tule


Za veliki broj tajnih organizacija sumnja se da imaju zle namere, ali Društvo Tule jedno je od malobrojnih koje je to i dokazalo. Počeli su da se okupljaju u Nemačkoj nakon završetka Prvog svetskog rata, bavili su se okultizmom, ali su se ubrzo transformisali u organizaciju koja je promovisala ideologiju arijevske rase, i koja je zauzela rasističke stavove u odnosu na Jevreje i druge manjine. Godine 1919. osnovali su političku organizaciju pod imenom Nemačka radnička partija, čiji je član postao i mladi Adolf Hitler. On će preuzeti partiju, koja će se kasnije pretvoriti u nacističku partiju. Ali, i pre toga, članovi Društva Tule biće uključeni u neke vrlo bizarne aktivnosti. Najčudnija je bila njihova opčinjenost arijevskom rasom.


6 Vitezovi zlatnog kruga


Ovo tajno društvo delovalo je u Americi za vreme američkog Građanskog rata. U početku su nastojali da dođe do aneksije Meksika i Kariba. Međutim, kad je rat počeo, preusmerili su svoju pažnju sa kolonijalizma na vatrenu podršku novoosnovanoj vladi Konfederacije. Uskoro su dobili hiljade sledbenika. U severnim državama imali su veliki uticaj. Mnoge novine i javne ličnosti optuživali su simpatizere Juga, uključujući predsednika Frenklina Pirsa, da su pripadnici tajne organizacije Vitezovi zlatnog kruga. Vitezovi se nisu samo bavili tajnim sastancima i misterioznim planovima. Često su formirali odmetničke bande kako bi svoje ciljeve ostvarivali uz upotrebu sile. Član društva bio je i odmetnik Džesi Džejms (na slici). Grupa „vitezova“ je 1860. preduzela neuspeo pokušaj osvajanja Meksika, iako su jedno kratko vreme imali kontrolu nad južnim Novim Meksikom.


7 Crna ruka


Crna ruka je bilo ime tajnog društva poli­tičkih revolucionara, antiimpe­rijalistički nastrojenih, osnovanog u Srbiji 1912. godine. Grupa je želela da ujedini južnoslovenske narode Evrope u jednu državu. Širili su antiaustrougarsku propagandu i vršili obuku sabotera i ubica. Ova grupa bi verovatno do danas bila zaboravljena, da nije bilo njihovog učešća u jednom od najvećih događaja 20. veka. Godine 1914. organizovali su ubistvo austrijskog nadvojvode Franca Ferdinanda, kada je pred vojvodin automobil u Sarajevu istupio Gavrilo Princip i ubio ga. Ovo ubistvo bilo je povod za izbijanje Prvog svetskog rata.


8 Hašašini – Red ubica


Hašašini ili „nizari“ bili su misteriozna grupa muslimanskih ubica koja je delovala na Bliskom istoku tokom 13. veka. Osnovali su je muslimani šiiti, koji su se odvojili iz veće organizacije i povezali u red, kako bi osnovali utopijsku šiitsku državu. Zbog malobrojnosti, koristili su gerilsku taktiku protiv neprijatelja, uključujući špijunažu, sabotažu i politička ubistva. Postavili bi odlično obučene krtice u neprijateljska uporišta, sa instrukcijama da napadnu samo kada za to dođe pravo vreme. Bili su poznati po izuzetnoj diskreciji, koja se ogledala u minimalnim civilnim žrtvama. Kako priča kaže, neprijateljske vođe bi se često budile ujutru i zaticale nož položen na jastuk, sa porukom „imamo te“. Legenda o njima brzo se raširila, i pre nego što su Mongoli konačno uništili ovu grupu, postali su poznate ubice po ugovoru, koji su radili prljave poslove za onoga ko bi ih unajmio, a među njima je bio i kralj Ričard „Lavlje srce“.


9 Bilderberška grupa


Bilderbeška grupa nije tajno društvo po definiciji, ali deluje pod velom misterije, što je grupu učinilo predmetom mnogih teorija zavere. Grupa je osnovana 1954. godine, i od tada se njeni članovi okupljaju svake godine na ekskluzivnoj konferenciji na kojoj se okupljaju svetski lideri, bankari, ekonomisti i medijski moguli. Konferenciji mogu prisustvovati samo oni sa pozivnicama. Grupu su osnovali ljudi zabrinuti zbog širenja antiameričkog raspoloženja posle Drugog svetskog rata, ali, tokom godina, njihove rasprave pretvorile su se u šire diskusije o postizanju uzajamnog razumevanja među raznim kulturama. Bilderberška grupa osporavana je zbog jednog ključnog razloga: na njihovim konferencijama nije dozvoljeno prisustvo medija, niti izdaju saopštenja sa svojih konferencija. Takva vrsta tajnovitosti, kao i ona vezana za opsežne mere bezbednosti na mestima na kojima se konferencije održavaju, što često podrazumeva naoružane čuvare, policiju, pa čak i borbene avione koji patroliraju nebom, izaziva oštre kritike. Na konferenciji 2009. godine održane u Grčkoj, učestvovali su grčki premijer Kostas Karamanlis, švedski šef diplomatije Karl Bild, američki sekretar za finansije Timoti Gajtner, predsednik Svetske banke Robert Zelik...


10 Red istočnog hrama


Ordo templi orijentis je mistična organizacija osnovana početkom 20. veka, po uzoru na manje tajne „slobodne masone“, a oslanja se na ritualne i okultne obrede, koji služe kao sredstvo uz pomoću koga se članovi penju na hijerarhijskoj lestvici unutar organizacije. Opšte filozofsko načelo im je bilo verovanje u ezoterične principe novog doba, kao metode za ostvarivanje pravog identiteta osobe. Čuveni okultista i ekscentrik Alister Krauli sastavio je manifest „Misterija mistika maksima“, a kasnije je postao njen vođa. Posle njegove smrti, uticaj i popularnost reda počeli su da blede. Društvo i danas postoji, i ima različite podružnice rasute po svetu, uglavnom u SAD, Velikoj Brita­niji i nekim delovima Evrope. Kako je popularnost Alistera Kraulija rasla, tako su učenja društva Ordo templi orijentis bivala poznatija javnosti. Delovanje društva danas je manje tajno, nego u prošlosti. Ali to ne znači da i danas ne upraž­njavaju neke bizarne obrede. Glavni među njima je fiksacija članova dru­štva za čovekovu seksualnost, posebno njihovo učenje o „obo­žavanju falusa“ i magiji masturbacije.

11.Templari su vjerojatno jedno od najzagonetnijih pitanja zapadne kulture. Kao red osnovani su devetnaest godina nakon prvog krizarskog pohoda (trajao od 1096-1099).


[You must be registered and logged in to see this image.]

Uploaded with ImageShack.us
(Steps of Freemasonry)
Freemasonry

1118. godine utemeljitelj reda Hugo de Payen otputovao je iz Svete Zemlje u namjeri da osnuje red čija će zadaća biti zastita hodočasnika na njihovim putovanjima u Jeruzalem. Godine 1128. red je sluzbeno potvrđen od strane pape Inocenta III, te je populariziran sirom Europe sto je zasluga opata Bernarda od Clairvauxa.

(Na slici: Poledjina novcanice jednog americkog dolara. Kontroverzni su natpisi: ANNUIT COEPTIS (latinski) - "ON ODOBRAVA" iznad i NOVUS ORDO SECLORUM (latinski) "NOVI SVETSKI POREDAK")

Dvije godine kasnije osnivač reda Hugo de Payen vraća se u Jerusalem sa novim članovima reda. Templari tada broje vojnu silu od 300 vitezova i poznati su po hrabrosti u bitkama, ali i skromnom redovničkom zivotu. Najjednostavnije rečeno templari postaju redovnici vojnici.

O njihovoj visokoj reputaciji svjedoči i to da im je vladar Svete Zemlje dao čitavo jedno krilo svog dvora u Jeruzalemu da bi tamo boravili. U tom trenutku počinje jedna od najvećih misterija zapadne civilizacije. Naime, ispod njihovog boravista "slučajno" su se nalazili ostaci starog Hrama koji je izvorno dao sagraditi Salomon, sin Davidov. Da li su templari nasumce odabrali mjesto na kojem će se smjestiti ili je to dio jednog pomno razrađenog plana? U svakom slučaju duzni smo razjasniti zasto je Hram bitan. Dakle, da preskočimo sire povijesne uvode, nakon velike pobune zidova pod Rimskim carstvom (66.-70.n.e.), po nekim su izvorima u očekivanju odmazde rimskih legionara, mnoge dragocjenosti sakrivene u prostorima hrama koji je zatim razoren.

Stoga mozemo slobodno reći da su templari bili u stvari srednjovjekovni tragači za zlatom i dragocjenostima koje su skrivene tijekom ratnih opasnosti za vrijeme zidovskog ustanka. Ipak, da li bi to bila cijela istina? Promatrajući povijest vjerojatno ne, ako čak ne bismo mogli naći i sasvim drukčiju interpretaciju povijesne uloge koju je ovaj svećenički red odigrao. Naime, nisu samo dragocjenosti bile sakrivene da bi se spriječilo pljačkanje zidova, postojalo je tu i nesto puno vrednije - vjerski spisi i najvjerojatnije izvorna tumačenja vjerskog naukovanja iz kojeg se kasnije razvilo krsćanstvo. Bilo kako bilo, templari su uspjeli u kratkom razdoblju postati respektabilna vojna, ali i diplomatska sila koja je bila prisutna sirom kako krsćanskog tako i arapskog svijeta. Utjecaj im je toliko narastao da su mnogi plemići pristajali u njihove redove (op.a. templari su imali vrlo stroge kriterije oko toga tko moze biti primljen u red) a vladari su im mahom poklanjali velike posjede i dijelili privilegije.

Zanimljiv je događaj koji svjedoči o njihovoj moći; naime, kada je Henrik III 1252.

pokusao konfiscirati jedan dio imovine, tada već vrlo bogatog reda, poglavar mu je drsko odgovorio kako će mu oprostiti njegovu "glupu" izjavu, te da će vladati toliko dugo koliko će biti pravedan! Nije li to očiti primjer djelovanja organizacije koja je po svemu sudeći izvan dosega jednog od najmoćnijih evropskih vladara?

Uz to treba dodati da su templari u to vrijeme imali i monopol na proizvodnju gotovo cijele najnaprednije vojne tehnologije, posjedovali su vlastite bolnice, te su razvijali i istrazivali medicinu. Također su posjedovali jaku trgovačku i ratnu flotu. Zaista respektabilna snaga kad se jos uzme u obzir da su odgovarali jedino papi. Očito, samo im je papa mogao stati na kraj. To je vjerojatno bilo i u interesu većine evropskih vladara kada su templare počeli proganjati kao heretike. U Parizu su 1310. na lomači, pod optuzbom da su heretici, spaljena 54 templara. Dio reda uspio se spasiti i navodno se sklonio u skotskoj. sto je bilo povod da templari padnu u nemilost pod optuzbom da su heretici, a poznati su bili kao krizari i borci za krsćanstvo? sto je to bilo toliko vazno da je i samog papu natjeralo da se okrene protiv reda koji je sam potvrdio i dao mu ogromne slobode?

Mozda se neki od odgovora nalaze zakopani pod kapelom Rosslyn u skotskoj gdje su se navodno sklonili posljednji templari. U svakom slučaju templari su između ostalog mučeni pod optuzbama da se ne poklanjaju liku Krista kao bozanstva, te sto je jos zanimljivije, zadnji njihov poglavar tijekom ispitivanja od strane inkvizicije uopće ne poriče ove optuzbe!

Je li to znak da su templari uistinu stoljećima čuvali pravu istinu o krsćanskoj vjeri, istinu koja je mogla naskoditi čak i papi? To je već prihvatljivija varijanta, za razliku od one gdje su templari prikazivani kao obični lovci na zaboravljene dragocjenosti i zlato. U svakom slučaju dokazi o drevnim iskapanjima Hrama nepobitni su. Godine 1894. engleski Kraljevski kontingent inzenjeraca (pod vodstvom poručnika Charlesa Wilsona) naisao je na mnostvo prokopanih hodnika dok su poduzimali vlastito istrazivanje. Tijekom iskapanja pronađeno je i nekoliko predmeta (slomljeni mač, kriz itd.) čije porijeklo je nesumnjivo templarsko.

Sasvim je logično za pretpostaviti da su templari za svoga istrazivanja, mozda i slučajno, naisli na otkriće koje im je nesumnjivo pridonijelo u afirmaciji njihovog reda. sto je to uistinu bilo ostaje jos uvijek zagonetka. Mozda bi jedno od objasnjenja moglo biti slijedeće; nekolicina evropskih plemića pod krinkom zastite hodočasnika odlazi u Svetu Zemlju i u tajnosti vrsi potragu za drevnom tajnom koja će im, ukoliko je pronađu, priskrbiti neograničenu moć. Vjerojatno dobro upućeni u to sto traze ne odustaju i nakon desetak godina neuspjesne potrage. Njihov vođa Hugo de Payen, najvjerojatnije uz materijalni dokaz njihova otkrića, odlazi u Evropu gdje uz pomoć opata Bernarda od Clairvouxa pridobija većinu europskih moćnika da se pridruze novoosnovanoj organizaciji (sasvim je izvjesno da je potvrda nekakvog bitnog otkrića pridonijela masovnom pristajanju uz templarski red).

(Americki dolar)


Da bismo u cijelosti shvatili koliku bi vaznost moglo imati otkriće koje bi bilo u mogućnosti promijeniti pogled na najranije razdoblje krsćanstva, dovoljno je pokusati razmisljati na način srednjovjekovnog čovjeka.

Bilo je to razdoblje čvrste dogme koja je bila kamen temeljac papinske moći. Osim toga vrijeme je to neposredno nakon crkvenog raskola 1054., kad papa učvrsćuje svoju moć unutar zapadnog krsćanskog svijeta. Iz istog je razloga papi odgovaralo da se stvori jak redovničko-svećenički red koji će biti izravno njemu odgovoran, a bit će ogledalo papinske moći unutar svake drzave gdje su templari postojali. Takvi obostrani interesi vjerojatno su olaksali de Payenu namjeru da stvori jaku organizaciju stroge hijerarhije, koja bi u jednom trenutku bila u mogućnosti uzeti u ruke samu papinsku moć i vratiti krsćanstvo pravim izvorima.

Manje je vjerojatno da su svojim otkrićem templari nekoliko stoljeća drzali u saci vrh katoličke crkve. Po svemu sudeći oni su imali mnogo skrivenije namjere, no nisu ih stigli ostvariti.

Logična bi pretpostavka bila da su u svojoj potrazi za "Svetim gralom" kao izvorom beskrajne moći postali bastinicima jednako vrijedne tajne. Tajne o pravom identitetu Isusa Krista, te o pravoj naravi njegovog nauka. Kao potvrda realnosti ovakve pretpostavke nameću se i otkrića iz pećine Nag Hammadi (poznati svici sa obale Mrtvog mora iz 1.st.n.e.). Tu je riječ o Tominom evanđelju gdje se uopće ne spominje Krist kao čudotvorac, već prije svega kao filozof i mudrac. Samo za napomenu, bozanstvo Krista kao osobe potječe iz 4.st.n.e. gdje je ta odluka donesena na koncilu u Niceji, te se od tad postuje kao dogma.

To se sasvim uklapa u mozaik u kojem je Krist pripadnik sekte esena, koji filozofira o Bogu, a nikako nije sam bozanstvo. Samim tim ni Petar nije bozji namjesnik na Zemlji, pa tako ni papa nema moć koju uziva. Ilustracija moći je to sto je jedino papa mogao nekoga učiniti kraljem. Iz svega toga vidljivo je da bi templari jedino uz otkriće takvog dokaza o "pravoj" Kristovoj vjeri mogli privući naklonost moćnika, ali i mrznju katoličkih poglavara. Koliko je ova priča vjerodostojna mozda nam nikad neće biti poznato, ali nam ostaje da tragamo za mnogim odgovorima koje jos nemamo.

Kako se u sve to uklapaju "crne madone" koje su i templari navodno stovali, a njihovih svetista prepuno je Sredozemlje? Postoji li ikakva veza starih keltskih religijskih rituala sa onima koje su navodno prakticirali templari? Koliki su bili stvarni razmjeri znanja koje su posjedovali templari? Tko su u stvari rozenkrojceri? Te na koncu, jesu li templari stvarno nestali sa povijesne scene ili su se povukli u "ilegalu" i čekaju povoljan trenutak za uspostavu "novog svjetskog poretka"?

* Goran Karlović (misterije.org)

TEMPLARI OTKRILI TAJNE

Petak, 3. Decembar, 2010.| Autor:
Veliki priorat Srbije, templarski red vitezova hrama, promovisao knjigu „Istorija reda Jeruslimskog hrama“: od 1118. do početka ovog veka

Misterija je razotkrivena.
Veliki priorat Srbije, templarski red vitezova hrama, juče je promovisao knjigu „Istorija reda Jeruslimskog hrama“. Svoje delo u templarskom hramu u centru Beograda predstavio je autor, belgijski templar Leo Tis, koji je s velikim pijetetom govorio o svojoj templarskoj braći iz Srbije.

- Knjiga je istorijat templarskog reda od 1118. do početka 21. veka. Pokušao sam da celom svetu kažem ko smo bili, ko smo sada i šta radimo, o našoj istoriji, našim humanitarnim naporima da sa UN učinimo život boljim za one manje srećne - rekao je Tis, koji je veliki prior Belgije i veliki arhivista celog svetskog templarskog reda.

- Zahvalan sam i čast mi je što mi je srpska Velika zajednica vitezova data priliku da vam prikažem istoriju templara na vašem maternjem jeziku. Nadam se da će pružiti činjenično istinitu viziju ko smo zaista, što je u suprotnosti sa izmišljenim portretisanjem u „Da Vinčijevom kodu“ i sličnim publikacijama.

Zamenik velikog priora Srbije Dejan Mileković podsetio je od kada red funkcioniše u Srbiji i kako je upoznao viteza Tisa.

- Sreli smo se prilikom prvog predstavljanja ove knjige i na moju molbu da je prevedemo na srpski, bez reči je pristao. Trebalo nam je pet godina da to i uradimo, ali ipak smo među prvima na svetu koji su dobili tu čast. Ovo je i prilika da se u Srbiji razveju razne teorije po kojima se templari vezuju za tajna društva i ezoteriju - naveo je Mileković.

Oliver Nikolić

E pa da i to pročitamo ....

NEŠTO SAM,IZ NEKOG DRUGOG UGLA,NAČUO ... PA MOŽDA ...


Reč Velikog Majstora RVLS

[You must be registered and logged in to see this image.]
Ova prezentacija ima za cilj da na osnovu istorijskih činjenica i dokumenata prikaže Slobodno Zidarstvo kao jednu progresivnu, i za društvo i te kako neophodnu organizaciju. Želja nam je da se na naš, masonski način, primenjujući naše principe i običaje, izborimo protiv predrasuda koje postoje kada je reč o ovoj tematici. Naučni i profesionalni pristup u izradi ove prezentacije, uliva nadu u realnije prihvatanje Slobodnog Zidarstva od strane profanih, kao i u pozicioniranje Regularne Masonerije kao ozbiljne organizacije koja je od velikog značaja za društvenu zajednicu. Na ovoj prezentaciji je kroz prikaze lika i dela Velikana, koji su obeležili srpsku i svetsku istoriju, kao i mnoštvo dokumenata, još jednom potvrđena uloga Masonerije u izgradnji jednog humanijeg i tolerantnijeg sveta. Slobodno Zidarstvo postoji više od tri veka. Države su nastajale i nestajale, menjale se dinastije, vladari, režimi, društveni sistemi, ali je jedino Slobodno Zidarstvo opstalo u svom izvornom obliku do današnjeg dana. Kroz negovanje rituala i upotrebu simbola, svi Masoni u svetu se razumeju bez obzira na jezik koji govore, bez obzira na religijsku ili političku pripadnost, bez obzira na boju kože i bez obzira na obrazovanost. Svi su na istoj ravni, na libeli! Mnogi su bezuspešno pokušali da Masoneriju uporede sa sektama, da je okvalifikuju kao neku protivtežu religiji, ili optuže kao moćnu strukturu koja iz senke upravlja svetskom politikom. Slobodno Zidarstvo nije ni sekta, ni religija, niti je politička organizacija, Slobodno Zidarstvo jeste NAČIN ŽIVLJENJA! Svaki Brat je dužan da u svojoj sredini i u svom okruženju neguje toleranciju, ljudsku ljubav i humanost, kako bi se video blagotvorni uticaj Slobodnog Zidarstva koji se širi od njegovog nastanka, i koji će se širiti do veka! Regularna Velika Loža Srbije koja je priznata u više od sto zemalja u svetu, zauzima značajnu poziciju u okviru Svetskog lanca. Zadatak nam je da našu domovinu predstavimo u svetu kakva ona u stvari i jeste, kao državu sa bogatom istorijom i tradicijom, kao državu sa izuzetnom kulturom, kao državu koja se bori za civilizacijske tekovine i demokratiju, i kao državu koja traži svoje mesto u jednom lepšem i boljem svetu, jer to naš napaćeni narod zaslužuje!Kao zvanični naslednik predratne Velike Lože Srba, Hrvata i Slovenaca odnosno Velike Lože Jugoslavija, čiji je Veliki Majstor bio Brat Đorđe Vajfert, Regularna Velika Loža Srbije obeležava 90. godina kontinuiteta Slobodnog Zidarstva na ovim prostorima. S tim ciljem je i napravljena ova prezentacija. U čast Slobodnog Zidarstva u celom svetu, i u čast našoj domovini Srbiji!Slobodno Zidarstvo nije nikakva tajna organizacija, već je to društvo sa tajnom. Želim, na kraju, kao Veliki Majstor Regularne Velike Lože Srbije, da Vam odam jednu našu malu tajnu:Cilj Slobodnog Zidarstva jeste preobražaj čovečanstva do čovečnosti !Činjenica da su nosioci tog zadatka ipak obična ljudska bića sa svojim manama i vrlinama, govori nam da je pred nama veoma, veoma dug put!
Veliki Majstor Regularne Velike Lože Srbije
Br. Petar Kostić

Gradimo Hram

Možda je upravo ovoliko godina trebalo da stasamo i dobijemo čvrstinu i ugled koji danas imamo. Možda nam je bila neophodna današnja zrelost da bismo zaslužili svoj novi dom, svoj Hram.

On je tu pred nama i ovih dana započeli smo njegovu gradnju i u njoj učestvujemo svi mi zajedno i bez izuzetka. Nastavljamo tamo gde su naša slavna Braća, silom prilika, morala stati...

Prošlo je više od 20 godina kako je probuđena Velika Loža „Jugoslavija“, danas - Regularna Velika Loža Srbije. Sve ove godine, prolazeći kroz raznorazne turbulencije i razdore, kroz neslaganja i podele, nismo smogli snage, nismo bili dovoljno jedinstveni i posvećeni onome što je od presudne važnosti za sve nas. Nismo učinili dovoljno da bismo izgradili naš realni Hram.[You must be registered and logged in to see this image.]Prošle godine smo proslavili 90. godinu osnivanja naše Velike Lože. Potsetili smo se na našu Braću – vrle prethodnike, koji su u miru i usresređeni na svoj osnovni masonski cilj, radili u svom Hramu. To velelepno zdanje, središte iz koga je zračila svetlost, izazivalo je u nama nostalgičnu setu, ali i nadu da ćemo, ponovo probuđeni i sazreli, obnoviti ono što su nam prethodnici ostavili. Ostavština je ogromna, njen najvažniji deo čini duhovna građevina Hrama koga su tako predano i uporno gradila naša Braća.
Nažalost u njoj nije bilo i one fizičke građevine koja je nestala u vihoru rata zajedno sa mnogobrojnim važnim dokumentima, knjigama i predmetima kojima se ponose mnogobrojni masonski muzeji biblioteke širom sveta, kojima bismo se i mi danas dičili. Srušeni su nam i pokradeni deo istorije i svedočanstva vremena. Ipak, sačuvan je duh, a najbolji svedoci njegovi jesu dela naše braće prethodnika, velikih imena slobodnog zidarstva, čije se seni i danas kreću ovom zemljom kroz univerzitete, kulturu, nauku, umetnost, ekonomiju i svakodnevni život svih nas. Oni su nam ostavili i jedan zavet: Da nastavimo tamo gde su oni stali i mi to i pored svega, pokušavamo i sve više uspevamo.Možda je upravo ovoliko godina trebalo da stasamo i dobijemo čvrstinu i ugled koji danas imamo. Možda nam je bila neophodna današnja zrelost da bismo zaslužili svoj novi dom, svoj Hram.On je tu pred nama i ovih dana započeli smo njegovu gradnju i u njoj učestvujemo svi mi zajedno i bez izuzetka. Velika Loža, posle 70 godina beskućništva stvara nanovo svoj novi dom, nastavlja tamo gde su naša slavna Braća, silom prilika, morala stati.Kroz period našeg beskućništva mi smo napravili nekoliko koraka dalje, ali, tek sada, kada steknemo svoj pravi Hram, pred nama se ponovo otvara put kojim su hodili tako ponosno naši prethodnici.

Istorija Slobodnog Zidarstva u Srbiji


XVIII VEK

Iako nema direktne arhivske građe, zna se da je krajem XVIII veka u Beogradu postojala Loža koja je radila na turskom jeziku. Među njenim članovima nalazili su se vezir tadašnjeg beogradskog pašaluka, Hadži Mustafa Paša, mitropolit Metodije, srpski ustanički vođa Janko Katić, trgovac Petar Ičko, kao i grčki pesnik i rodoljub Riga od Fere.


XIX VEK

• Oko 1842. godine u Beogradu je osnovana loža "Ali koč". Njen starešina je bio Mehmed Said Ismail, a sekretar Toma Vučić-Perišić. Loža je radila do 1862. godine.
  
• U Zemunu je 1872. osnovana loža "Stela Orientalis". Radila je pod zaštitom Velike Lože Ugarske. Loža se kasnije premešta u Pančevo, ali se ubrzo gasi.
  
• Prva srpska loža u Beogradu osnovana je 1876. godine pod nazivom "Svetlost Balkana". Radila je pod zaštitom Velikog Orijenta Italije sve do 1882. godine.
  
• Loža "Srpska Zadruga" osnovana je 1881. godine u Beogradu. Radila je svega dve godine pod zaštitom Velikog Orijenta Italije.
  
• Loža "Sloga, Rad i Postojanstvo” osnovana je 1883. godine u Beogradu, od članova dotadašnjih Loža "Svetlost Balkana" i "Srpska Zadruga". Radila je pod zaštitom Velikog Orijenta Italije sve do 1912. godine, kada je od svoje dotadašnje Velike Lože dobila dozvolu da se stavi pod zaštitu Vrhovnog Saveta Srbije.
  
• Loža "Pobratim" je osnovana 1891. godine u Beogradu, od dela dotadašnjih članova lože "Sloga, Rad i Postojanstvo" i dela članova lože "Demokratia" (Budimpešta, tadašnja Ugarska, današnja Mađarska). Radila je pod zaštitom Simboličke Velike Lože Ugarske sve do 1908. godine, kada se osamostaljuje i postaje matična loža za stvaranje buduće Velike Lože u Kraljevini Srbiji.
  
• Loža "Nemanja" je osnovana 1892. godine u Nišu, od dela dotadašnjih članova lože "Pobratim". Kao i loža "Pobratim", radila je pod zaštitom Simboličke Velike Lože Ugarske sve do 1908. godine.
  
• Loža "Budućnost" je osnovana 1896. godine u Somboru. Radila je pod zaštitom Velike Lože Ugarske.
  

XX VEK

• Loža "Aurora" je osnovana 1905. godine u Vršcu. Radila je pod zaštitom Velike Lože Ugarske.
  
• Loža "Ujedinjenje" je osnovana 1909. godine u Beogradu. Radila je pod zaštitom Velikog Orijenta Francuske.
  
• Loža "Šumadija" je osnovana 1910. godine u Beogradu, od dela dotadašnjih članova lože "Pobratim". Radila je sve do 1912. godine pod zaštitom Velike Lože Hamburga, kada je dobila dozvolu da se stavi pod zaštitu Vrhovnog Saveta Srbije.
  
• Loža "Alkotaš - Stvaranje" je osnovana 1910. godine u Subotici. Radila je pod zaštitom Velike Lože Ugarske.
  
• U prisustvu Zamenika Suverenog Velikog Zapovednika Grčke, u Beogradu je 10. maja 1912. godine svečano instaliran Vrhovni Savet Starog i prihvaćenog škotskog reda Srbije.
  
• Pod zaštitom nove, nezavisne Velike Masonske vlasti, radile su lože "Pobratim", "Sloga, Rad i Postojanstvo" i "Šumadija", sve tri iz Beogradu i "Nemanja" u Nišu.
  
• Hram Slobodnog Zidarstva Kraljevine Srbije svečano je osvećen 1913. godine. U njemu su Slobodni Zidari iz Beograda radili sve do avgusta 1940. godine.
  
• Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca formirana je 1. decembra 1918. godine.
  
• Lože "Ljubav Bližnjega" (1903) i "Maksimilijan Vrhovec" (1913) iz Orijenta Zagreb kao i "Budnost" (1912) iz Orijenta Osijek, zatražile su i dobile dozvolu od Simboličke Velike Lože Ugarske, da se stave pod zaštitu Vrhovnog Saveta Srbije.
  
• Posle završetka Prvog svetskog rata i proglašenja ujedinjenja Srba, Hrvata i Slovenaca, tri zagrebačke lože prihvataju inicijativu Vrhovnog saveta da se u novoj državi formira jedna Velika loža simboličkih stepena, a da Vrhovni savet preraste u Vrhovni savet Starog i prihvaćenog škotskog reda za Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Na osnivačkoj Skupštini, održanoj u Zagrebu 9. juna 1919. godine, simbolički stepeni (učenik, pomoćnik i majstor) odvojeni su od visokih i Vrhovni savet je preinačen, organizaciono, strukturalno i suštinski u dva odvojena nezavisna sistema: Veliku ložu Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca "Jugoslavija" i Vrhovni savet Starog i prihvaćenog škotskog reda za Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca.
  
• Velika Loža Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca "Jugoslavija" bila je 1926. godine, u Beogradu domaćin Međunarodnog masonskog kongresa - U znaku mira. Pod pokroviteljstvom Međunarodne masonske asocijacije, kongresu je prisustvovalo pedeset šest predstavnika dvadest nacionalnih obedijencija iz petnaest evropskih država kao i predstavnici dve prekomorske obediencije.
  
• Pošto je 6. januara 1929. promenjeno ime države, iste godine je na Godišnjoj Skupštini Velike Lože odlučeno da se u skladu sa tim, promeni i ime Slobodno zidarske organizacije u Velika Loža "Jugoslavija".
  
• Godine 1931. Velika Loža "Jugoslavija" razmenila je međusobno priznanje sa Ujedinjenom Velikom Ložom Engleske.
  
• Pod pritiskom nepovoljnih profanih okolnosti, Velika Loža "Jugoslavija" donosi rešenje o obustavljanju svakog rada u Ložama pod njenom zaštitom i "samouspavljivanju" Velike Lože, do dolaska povoljnijih okolnosti za nesmetan rad Loža. Ova odluka je saopštena svim Ložama pod zaštitom Velike Lože "Jugoslavija" 2. avgusta 1940. godine.
  
• Pod zaštitom Velike Lože "Jugoslavija", sve do samouspavljivanja 1940. godine, na teritoriji Republike Srbije radile su sledeće Lože:
  
  
  1. "Sloga, Rad i Postojanstvo" (1883), Orijent Beograd
     
  2. "Pobratim" (1890), Orijent Beograd
     
  3. "Budućnost" (1896), Orijent Sombor
     
  4. "Aurora" (1905), Orijent Vršac
     
  5. "Šumadija" (1910), Orijent Beograd
     
  6. "Alkotaš - Stvaranje" (1910), Orijent Subotica
     
  7. "Istina" (1921), Orijent Beograd
     
  8. "Dositej Obradović" (1925), Orijent Beograd
     
  9. "Preporođaj" (1926), Orijent Beograd
     
  10. "Mitropolit Stratimirović" (1926), Orijent Novi Sad
      
  11. "Maksim Kovalevski" (1926), Orijent Beograd
      
  12. "Stella Polaris" (1928), Orijent Subotica
      
  13. "Vojvodina" (1931), Orijent Zrenjanin
      
  14. "Banat" (1937), Orijent Pančevo
      
  15. "Čovečnost" (1940), Orijent Beograd
      


• Aprila 1990. godine, kod nadležnih državnih organa registrovane su lože "Pobratim", "Sloga, Rad i Postojanstvo" i "Maksimilijan Vrhovac" - sve sa sedištem u Beogradu.
  
• Ujedinjene Velike Lože Nemačke su 23. juna 1990. godine reaktivirale Veliku Ložu Jugoslavija u Beogradu.
  
• Godine 1991, Velika Loža je promenila ime u Velika loža "Jugoslavija".
  
• Godine 1993. Velika Loža "Jugoslavija" promenila je ime u Regularna Velika Loža "Jugoslavija".Ova promena konstatovana je i prihvaćena odgovarajućim dokumentima u Ujedinjenoj Velikoj Loži Engleske i u Ujedinjenim Velikim Ložama Nemačke.
  

XXI VEK

U skladu sa promenom naziva zemlje, Regularna Velika Loža "Jugoslavija" je 2006. godine promenila ime u Regularna Velika Loža Srbije što je prihvaćeno od strane svih prijateljskih Velikih Loža u svetu sa kojima je RVLS razmenila međusobno priznanje.

Regularna Velika Loža Srbije je do danas priznata od oko 130 regularnih Velikih Loža u svetu sa svih kontinenata, kao pravni naslednik Velike Lože Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca "Jugoslavija" i nosilac kontinuiteta od 1919. Kao jedina suverena velika masonska Vlast na teritoriji Republike Srbije, RVLS je nezavisna i samoupravna organizacija sa isključivim i neospornim autoritetom nad simboličkim učenjima i stepenima (učenik, pomoćnik, majstor).